شناسايي گونههاي جنس و مطالعه برخي از ويژگی های زيستي گونه غالب در منطقه كرمان : پایان نامه ارشد مهندسی کشاورزی زراعت و اصلاح نباتات
پایان نامه
دانلود پایان نامه
دانلود پایان نامه روانشناسی
قالب پایان نامه
دانلود پایان نامه های خارجی
دانلود پایان نامه رایگان
ایران داک
دانلود رایگان پایان نامه
دانلود رایگان مقاله
مقاله
گزارش کارآموزی
تحقیق
جزوات آموزشی
دانلود پایان نامه دکترا
دانلود پایان نامه کارشناسی ارشد
دانلود پایان نامه کارشناسی
پرسش نامه
پاورپوینت
کشور عزیزمان ایران با توجه به تنوع اقلیم ، آب و هوای مطبوع و اراضی وسیعی که در اختیار دارد در صورت مدیریت در عرصه کشاورزی میتواند یکی از قطب های بلامنازع کشاورزی دنیا باشد و با پرورش دانش آموختگان خبره در گرایش های مختلف رشته کشاورزی میتوان به این مهم نایل آمد.دیجی لود در ادامه به معرفی پایان نامه های کارشناسی ارشد رشته کشاورزی میپردازد. پایان نامه حاضر با عنوان” شناسايي گونههاي جنس Larinus spp. (Col.: Curculionidae)و مطالعه برخي از ويژگی های زيستي گونه غالب در منطقه كرمان” با گرایش کشاورزی زراعت و اصلاح نباتات و با فرمت Word (قابل ویرایش) تقدیم شما دانشجویان عزیز میگردد.
Affiliates , Affiliate , Affiliates Program , Affiliates Markting , Affiliates Manager , Affiliates Link , Affiliates and Subsidiaries , Affiliate Marketing Websites , Partners , Partner , Partner Affiliate , Partner Ship , Partners Login , Partners Group , Best Affiliates , Best Partners , Best Affiliates Program , Best Partners Program
چکیده شناسايي گونههاي جنس Larinus spp. (Col.: Curculionidae)و مطالعه برخي از ويژگی های زيستي گونه غالب در منطقه كرمان:
گونه هاي سرخرطوميهاي جنسLarinus spp. (Col.: Curculionidae)از دانههای طبق گل علفهاي هرز تيره Asteraceae تغذيه کرده و در كنترل علفهای هرز متعلق به اين تيره موثر ميباشند. در اين تحقيق گونه هاي جنس Larinusبا نمونه برداريهاي منظم در طی مراحل مختلف رشدي علفهاي هرز تيره Asteraceae طي سالهاي ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ جمع آوري شدند. در اين مطالعه، هفت گونه لارينوس به نامهاي علمیLarinusaffinis Fremuth،L.nidificansGuibourt ،
L.onopordi(Fabricius)،L.syriacus Gyllenhal، L.grisescens Gyllenhal، L.liliputanus Faust و Larinus sp. شناسايي شدند.
تمامي گونه ها براي براي اولين بار از کرمان گزارش ميشوند. درصد فراواني گونه هاي لارينوس روي شش گونه علف هرز تيره Asteraceaeمحاسبه شد. نتايج نشان داد که L. affinis بيشترين فراواني نسبی (۸۹ تا ۹۱ درصد) را روي گياه ميزبان EchinopsaucheriBoiss، L. nidificansبيشترين فـراواني نسبی (۵۱ تا ۶۱ درصد) را روي گياه ميزبانEchinopslongipenicillatusMozaff. &Ghahr و Larinus sp.بيشترين فراواني نسبی (۵/۸۷ تا ۸۸ درصد) را روي گياه ميزبان CousinisstocksiiWinklerداشت. شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي شش گونه علف هرز تيره Asteraceaeمحاسبه شد.
نتايج نشان داد که شاخص تنوع و يکنواختي شانون در هر دو سال مورد مطالعه براي گونه هاي لارينوس روي E. aucheri و C. stocksii در مقايسه با ساير علفهاي هرز به طور معني داري کمتر بود. همچنين شاخص تنوع و يکنواختي شانون به ترتيب در طي مراحل رشدي جوانه دهي، رشدونمو جوانه ها، گلدهي و رسيدگي طبقهاي E. aucheriو
C. stocksii در دو سال مورد مطالعه کاهش يافت. شاخص شباهت تنوع گونهاي موريسيتا- هورن روي شش گونه علف هرز تيره Asteraceaeمحاسبه شد. نتايج نشان داد که شاخص شباهت تنوع گونهاي موريسيتا- هورن براي گونه هاي لارينوس بين (۱)
E. aucheriو پنج گونه بعدي علف هرز (کمتر از ۱/۰)، (۲)C. stocksiiو پنج گونه بعدي علف هرز (کمتر از ۱/۰) و (۳)
E. longipenicillatusو پنج گونه بعدي علف هرز (۰۲۴/۰ تا ۳۱۰/۰ بسته به گونه علف هرز) پايينتر بود.درصورتيکه شاخص شباهت تنوع گونهاي موريسيتا- هورن بين E. lalesarensis – C. oxyachantha ، E. lalesarensis – O. leptolepis وC. oxyachantha – O. leptolepis بيشتر از ۵/۰ بود.
در اين تحقيق ويژگيهاي چرخه زندگي سرخرطومي L. affinis روي علف هرز E. aucheri در منطقه کرمان در سالهاي ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰مطالعه شد. اين سرخرطومي داراي يک نسل در سال بود و به صورت حشرات کامل در زير بقاياي گياهي
زمستانگذارني ميکرد. طول دوره مراحل نابالغ به ترتيب ۴/۶۶ تا ۲/۶۷ روز در دو سال مورد مطالعه تعيين شد. ميانگين زادآوری اين سرخرطومي۳/۴۰ تا ۶/۶۰ تخم به ازاي يک فرد ماده به ترتيب در دو سال مورد مطالعه تعيين شد. ماده ها تخمها را به صورت انفرادي درون طبق گل گياه ميزبان قرار ميدادند. همچنين، طول عمر حشرات کامل ماده خارج شده از پناهگاه زمستاني ۹/۴۵ تا ۶/۴۸ روز در دو سال مورد مطالعه تعيين شد.
تراکم جمعيت سرخرطومي L. affinis در طي دو سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ مطالعه شد. نتايج نشان داد که تراکم حشرات کامل زمستانگذران در هر دو سال مورد مطالعه در مرحله جوانه دهي و رشد و نمو جوانه های کل به طور معنيداري بيشتر بود. جمعيت تخمها در سال ۱۳۸۹ در مرحله جوانه دهي و در سال ۱۳۹۰ در مرحله جوانهدهي و رشد و نمو جوانه های کل به طور معني داري بيشتر از ساير مراحل رشدي بود. جمعيت لاروها در سال ۱۳۸۹ در مرحله گلدهي و در سال ۱۳۹۰ در مرحله رشد و نمو جوانه ها و گلده ي بيشتر از ساير مراحل رشدي بود. اوج جمعيت شفيره ها و حشرات کامل تازه ظاهر شده به ترتيب در اوايل و اواخر رسيدگي طبقه اي گل مشاهده گرديد. نتايج تحقيق حاضر نشان داد که سرخرطومي L. affinis به طور اختصاصي آفت علف هرز E. aucheri است. بنابراين، اين سرخرطومي ميتواند به عنوان عامل بيوکنترل در مديريت تلفيقي اين علف هرز در منطقه کرمان مفيد باشد.
مقدمه
گياهان متعلق به تيره آفتابگردانها[۱]، داراي گونههاي متنوعي هستند که تعدادی از آنهابه عنوان علفهاي هرز مزارع و مراتع،تعدادی به عنوان گياهان دارويي و تعدادی نيز جزو محصولات زراعی هستند (نصيرزاده و همکاران، ۱۳۸۴). يکی از جنسهای مهماين تيره که به عنوان علف هرز مطرح میباشد،جنس Onopordun يا خارپنبه است که حدود ۵۰ گونه از گياهان اين تيره را دربرمیگيرد (برايس و همکاران[۲]، ۱۹۹۰).
گونههاي جنسOnopordun و Centaurea(سوبحين و فورناصري[۳]، ۱۹۹۴) فقط توسط بذر تکثير مييابند. از جنسCentaureaگونه Centaurea solstitialis L. يا گل ستارهاي زرد از علفهاي هرز مهم در مزارع و مراتع ميباشد (گروپ و همکاران[۴]، ۱۹۹۰؛ شلي و همکاران[۵]، ۱۹۹۸؛ دي توماسو[۶]، ۲۰۰۵). گونههاي مختلف علفهاي هرز از جنس Onopordunمثل خارپنبه اغلب در اراضي باير، حاشيه نهرها و رودخانهها، کنار جادهها، مراتع، چراگاهها و اراضي کشاورزي مختلف به ويژه مزارع غلات ميرويند (دوي[۷]، ۱۹۹۱). رشد اين علفهاي هرز در مراتع سبب کاهش توليد علوفه در اين اراضي شده و نيز بهرهبرداري از آنها را جهت پرورش دام محدود ميکند. تراکم زياد علفهاي هرز خاردار در مراتع مانند يک سد طبيعي مانع از جابجايي احشام شده و دسترسي آنها به منابع غذايي جديد و آب را با مشکل مواجه ميكند. همچنين كشاورزان به دليل خاردار بودن برگ و ساقههاي اين گياهان با مشکلات زيادي در کشاورزي و دامپروري مواجه ميشوند (سيندل[۸]، ۱۹۹۱).
جنسهاي ديگري از گياهان تيره Asteraceae مانندEchinopsداراي گونههايي هستند كه به عنوان گياه دارويي مطرح بوده و در درمان بسياري از بيماريهاي تنفسي و تشنجها كاربرد دارند (زرگري، ۱۳۷۰).
برخي از گونه هاي اين جنس به عنوان گياه تزئيني در باغباني نيز كاربرددارند اما، بيشتر به جنبههاي دارويي آنها توجه ميشود (داليا و همکاران[۹]، ۲۰۰۶).
به طور کلي علفهاي هرز گياهان ناخواسته و نامطلوبي هستند که با رقابت در بهرهبرداري انسان از منابع آب و خاک تاثير منفي روي رفاه و آسايش انسان ميگذارند. اگرچه علفکشهانقش مهم و موثري در كاهش تراكم علفهاي هرز و جلوگيري از خسارت آنها در کشاورزي و مرتعداري دارند، با اين حال كاربرد علفکشها نگرانيها در مورد ايمن بودن مواد غذايي توليد شده و آلودگي محيط زيسترا افزايش داده استو همچنين سبب شده است که کارشناسان کنترل علفهاي هرز به کاربردروشهاي جايگزين براي كنترل علفهاي هرز روي آورند. به عنوان مثال علفهرزC.solstitialis با تراكم بالا در چراگاهها و مراتع، تاکستانها و ساير زيستگاهها بخصوص در غرب ايالت متحده آمريکا مشاهده ميشود؛به طوريکه در کاليفرنيا سطح آلودگي به اين علف هرز از ۴۸/۰ ميليون هکتار در سال ۱۹۵۸ به ۲/۳ ميليون هکتار در سال ۱۹۸۵ رسيد (مدوکس و همکاران[۱۰]، ۱۹۸۵).
از آنجا که کنترل شيميايي در سطوح وسيع باعث آلودگي محيط زيست ميشود، لذا براي کنترل اين علف هرز در سطح وسيع از عوامل بيوكنترل استفاده ميشود (سوبحين و فورناصري، ۱۹۹۴). با توجه به اينكه اين علف هرز فقط توسط بذر تکثير ميشود، لذا حشرات بذرخوار از عوامل بيوكنترل مطلوب اين علف هرز هستند (سوبحين و فورناصري، ۱۹۹۴).
استفاده از عوامل بيوكنترل براي کنترل علفهاي هرز به عنوان يک روش جايگزين و مطلوب در مديريت علفهاي هرز نقش بسيار مهمي دارد. حشرات تکخواري[۱۱] که از گونههاي خاصي از علفهاي هرز به عنوان منبع غذايي تغذيه ميکنند جزو عوامل بيوكنترل مناسب براي کنترل علفهاي هرز محسوب ميشوند. شدت تاثير عوامل بيوکنترل روي علفهاي هرز به شرايط اقليمي منطقه، زادآوري، اندازه و نحوهي تغذيه حشره بستگي دارد (راوو[۱۲]، ۲۰۰۰).
گونه هاي سرخرطومي متعلق به جنسLarinus Dejean, 1821 در کنترل اغلب علفهاي هرز تيره Asteraceae نقش مهمي دارند (زولفر[۱۳] و همکاران، ۱۹۷۱ و کومبس[۱۴] و همکاران، ۲۰۰۴). اين سرخرطوميها با تغذيه از بذر علفهاي هرز متعلق به جنسOnopordunباعث کنترل آنها ميشوند (کريمپور، ۱۳۸۷). اين سرخرطوميها از نواحي شرقي حوضهي مديترانه تا نواحي مرکزي آسيا انتشار دارند (کريم پور، ۱۳۸۷). تعدادي از گونههاي اين سرخرطومي روي گونههاي جنسEchinopsفعاليت تغذيهاي داشته و باعث توليد مان[۱۵]روي آنها ميشوند (نصيرزاده و همکاران، ۱۳۸۴).مانها فرآوردههاي دارويي هستند که در اثر فعاليت اين سرخرطوميها روي ساقه گياه ميزبان توليد ميشوند و از روزگاران قديم استفاده دارويي دارند (نصيرزاده و همکاران، ۱۳۸۴).
از آنجا که اکثر گونه هاي سرخرطومي جنس Larinusدر کنترل علفهاي هرز و نيز توليد مان (به عنوان فرآورده دارويي) نقش دارند، لذا اين تحقيق با هدف شناسايي گونههاي سرخرطومي جنسLarinusو مطالعهي برخي از ويژگيهاي زيستي گونه غالب در منطقه کرمان انجام گرفت.
اهداف و ضرورت تحقيق
از آنجا که اکثر سرخرطوميهاي جنسLarinusدر کنترل علفهاي هرز و توليد مان (به عنوان فرآوردهي دارويي) نقش دارند، لذا اهداف اين تحقيق شامل موارد زير ميباشد:
الف- شناسايي گونههاي سرخرطومي جنس Larinus در منطقه کرمان
ب- مطالعه تنوع گونهاي سرخرطومي هايLarinus در منطقه کرمان روي گياهان ميزبان مختلف
ج- مطالعه برخي از ويژگيهاي زيستي گونه غالب اين جنس در شرايط صحرايي
فهرست شکلها
شکل ۱-۱- سر از نماي پهلويي در سرخرطومي ها ۵ |
شکل ۱-۲- ساق و پنجه پا در سرخرطومي ها ۶ |
شکل ۱-۳- شکلهاي مختلف ناخنهاي پنجه در سرخرطومي ها ۶ |
شکل ۱-۴- شکم در سرخرطومي ها ۶ |
شکل ۱-۵- ناخن پنجه پا در زيرخانواده Lixinae 7 |
شکل ۱-۶- خرطوم در زيرخانواده Lixinae 7 |
شکل ۱-۷- شيارشاخکي در قبيله Cleonini 8 |
شکل ۱-۸- شيارشاخکي در قبيله Lixini 8 |
شکل ۱-۹- جنس Larinus با بدن تخم مرغي شکل ۹ |
شکل ۱-۱۰- جنس Lixus با بدن کشيده و سيلندري ۹ |
شکل ۲-۱- نقشه استان کرمان ۲۹ |
شکل ۲-۲- تصاويري از رويشگاه هاي گياهان ميزبان ۳۰ |
شکل۲ -۳- شکم در جنس ماده سرخرطومي Larinus affinis 30 |
شکل ۲-۴- شکم در جنس نر سرخرطومي Larinusaffinis 30 |
شکل ۲-۵- ظروف پرورش تخمهاي سرخرطومي L. affinis 35 |
شکل ۲-۶- ذربين X30 براي مشاهده دقيق تخمها ۳۵ |
شکل ۲-۷- قفس ليواني، جهت بررسي چرخه زيستي سرخرطومي L. affinis 36 |
شکل ۲-۸- ظرف پرورش لارو سرخرطومي L. affinis 37 |
شکل ۲-۹- ظرف پرورش شفيره سرخرطومي L. affinis 37 |
شکل ۲-۱۰- قفس ليواني، جهت بررسي تخمگذاري سرخرطومي L. affinis 38 |
شکل ۲-۱۱- جدا کردن قفس ليواني و انتقال دادن آن روي طبقهاي گل سالم ۳۸ |
شکل ۲-۱۲- قرار دادن طبقه اي گل تخمگذاري شده درون کيسه ي پلاستيکي ۳۸ |
شکل ۲-۱۳- ظرف پرورش پارازيتوئيدها ۳۸ |
شکل ۲-۱۴- قراردادن پارازيتوئيدهاي درون الکل ۷۵درصد جهت شناسايي ۳۸ |
شکل ۳-۱- حشره کامل جوان L. nidificans 43 |
شکل ۳-۲- حشرات کامل مسن L. nidificans 43 |
شکل ۳-۳- گياه ميزبان سرخرطومي L. nidificans 44 |
شکل ۳-۴- حشره کامل جوان سرخرطومي L. onopordi 45 |
شکل ۳-۵- حشره کامل مسن L. onopordi 45 |
شکل ۳-۶- حشره کامل جوان سرخرطومي L. affinis 46 |
شکل ۳-۷- حشره کامل L. affinis از نماي پهلويي ۴۶ |
شکل ۳-۸- گياه ميزبان سرخرطومي L. affinis 47 |
شکل ۳-۹- حشره کامل جوان L. grisescens روي گياه ميزبان ۴۷ |
شکل ۳-۱۰- نماي پشتي از خرطوم L. grisescens 47 |
شکل ۳-۱۱- خارهاي انتهاي ساق پا در سرخرطومي L. grisescens 47 |
شکل ۳-۱۲- گياه ميزبان سرخرطومي L. grisescens 48 |
شکل ۳-۱۳- حشره کامل Larinus sp 49 |
شکل ۳-۱۴- سطح شکمي بدن در سرخرطومي Larinus sp 50 |
شکل ۳-۱۵- خارهاي روي ساق پا در سرخرطومي Larinus sp 50 |
شکل ۳-۱۶- شاخک و شيار شاخکي در سرخرطومي Larinus sp 50 |
شکل ۳-۱۷- گياه ميزبان سرخرطومي Larinus sp 51 |
شکل ۳-۱۸- سطح پشتي بدن در سرخرطومي L. liliputanus 51 |
شکل ۳-۱۹- حشرات کامل سرخرطومي L. syriacus از نماي پشتي ۵۱ |
شکل ۳-۲۰- حشره کامل L. syriacus از نماي شکمي ۵۱ |
شکل ۳-۲۱- گياه ميزبان سرخرطومي L. syriacus 52 |
شکل ۳-۲۲- درصد فراواني گونه هاي سرخرطومي جنس Larinus روي گياه ميزبان E. aucheri 54 |
شکل ۳-۲۳- درصد فراواني گون هاي سرخرطومي جنس Larinus روي گياه ميزبان E. lalesarensis 54 |
شکل ۳-۲۴- درصد فراواني گونه هاي سرخرطومي جنس Larinus روي گياه ميزبان E. longipenicillatus 54 |
شکل ۳-۲۵- درصد فراواني گونه هاي سرخرطومي جنس Larinus روي گياه ميزبان C. stocksii 55 |
شکل ۳-۲۶- درصد فراواني گونه هاي سرخرطومي جنس Larinus روي گياه ميزبان C. oxyachantha 55 |
شکل ۳-۲۷- درصد فراواني گونه هاي سرخرطومي جنس Larinus روي گياه ميزبان O. leptolepis 55 |
شکل ۳-۲۸- شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي گياه E. aucheri در سال ۱۳۸۹ ۵۶ |
شکل ۳-۲۹- شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي گياه E. aucheri در سال۱۳۹۰ ۵۶ |
شکل ۳-۳۰- شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي گياه E. lalesarensis در سال ۱۳۸۹ ۵۷ |
شکل ۳-۳۱- شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي گياه E. lalesarensis در سال ۱۳۹۰ ۵۷ |
شکل ۳-۳۲- شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي گياه E. longipenicillatus در سال ۱۳۸۹ ۵۷ |
شکل ۳-۳۳- شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي گياه E. longipenicillatus در سال۱۳۹۰ ۵۷ |
شکل ۳-۳۴- شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي گياه Cousinia stocksii در سال ۱۳۸۹ ۵۸ |
شکل ۳-۳۵- شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي گياه Cousinia stocksii در سال۱۳۹۰ ۵۸ |
شکل ۳-۳۶- – شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي گياه Carthamus oxyachantha در سال ۱۳۸۹ ۵۸ |
شکل ۳-۳۷- – شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي گياه Carthamus oxyachantha در سال ۱۳۹۰……………….۵۸ |
شکل ۳-۳۸- – شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي گياه Onopordun leptolepis در سال ۱۳۸۹ ۵۹ |
شکل ۳-۳۹- – شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي گياه Onopordun leptolepis در سال ۱۳۹۰ ۵۹ |
شکل ۳-۴۰- حشره کامل جوان و مسن سرخرطومي L. affinis 65 |
شکل ۳-۴۱- استقرار حشره کامل خارج شده از پناهگاه زمستاني روي بوته هاي گياه ميزبان ۶۶ |
شکل ۳-۴۲- حشره کامل در حال تغذيه از گياه ميزبان ۶۶ |
شکل ۳-۴۳- جفتگيري حشرات کامل روي گياه ميزبان ۶۶ |
شکل ۳-۴۴- حشره ماده در حال سوراخ کردن جوانه طبق گل جهت تخم گذاري ۶۶ |
شکل ۳-۴۵- تخم گذاري حشره ماده روي جوانه طبق گل ۶۶ |
شکل ۳-۴۶- محل تخم گذاري و پوشش ترشحات سياه رنگ روي تخم ۶۶ |
شکل ۳-۴۷- تخم ۶۷ |
شکل ۳-۴۸- لارو سن اول ۶۷ |
شکل ۳-۴۹- لارو سن آخر ۶۷ |
شکل ۳-۵۰- اوايل مرحله شفيرگي ۶۷ |
شکل ۳-۵۱- اواخر مرحله شفيرگي ۶۷ |
شکل ۳-۵۲- خروج حشره کامل نسل جديد از درون طبق گل ۶۷ |
شکل ۳-۵۳- مورچه در حال شکار تخم ۷۰ |
فهرست جدولها
جدول ۳-۱- مقايسه ميانگين شاخص تنوع شانون روي شش گياه ميزبان در دو سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰………۶۰ |
جدول ۳-۲- مقايسه ميانگين شاخص يکنواختي شانون روي شش گياه ميزبان در دو سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ ۶۱ |
جدول ۳-۳- شاخص شباهت تنوع گونهاي موريسيتا-هورن براي گونه هاي Larinusدر بين گياهان ميزبان در سال ۱۳۸۹ ……..۶۲ |
جدول ۳-۴- شاخص شباهت تنوع گونه اي موريسيتا-هورن براي گونه هاي Larinusدر بين گياهان ميزبان در سال ۱۳۸۹ …….۶۳ |
جدول ۳-۵- مقايسه (±SE) برخي از پارامترهاي زيستي سرخرطومي L. affinis روي گياه ميزبان E. aucheriدر دو سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ ۶۴ |
جدول ۳-۶- مقايسه ميانگين (±SE)طول دورهي نشو و نماي مراحل نابالغ سرخرطومي L. affinis روي گياه ميزبان E.aucheriدر دو سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ ۶۵ |
جدول ۳-۷- مقايسه ميانگين (±SE) تراکم سرخرطومي L. affinis روي گياه ميزبان E. aucheri.………. ..۶۸ |
جدول ۳-۸- مقايسه ميانگين (±SE) تراکم جمعيت مراحل مختلف زيستي سرخرطومي L. affinis در مراحل مختلف رشدي گياه ميزبان E. aucheri در دو سال مورد مطالعه ۶۹ |
جدول ۳-۹- درصد آلودگي طبقه اي گل گياه ميزبان E. aucheri توسط سرخرطومي L. affinis در مراحل مختلف رشدي گياه ميزبان ۶۹ |
راهنمای خرید و دانلود فایل
برای پرداخت، از کلیه کارتهای عضو شتاب میتوانید استفاده نمائید.
بعد از پرداخت آنلاین لینک دانلود فعال و نمایش داده میشود ، همچنین یک نسخه از فایل همان لحظه به ایمیل شما ارسال میگردد.
در صورت بروز هر مشکلی،میتوانید از طریق تماس با ما پیغام بگذارید و یا در تلگرام با ما در تماس باشید، تا شکایت شما مورد بررسی قرار گیرد.
برای دانلود فایل روی دکمه خرید و دانلود کلیک نمایید.

دیدگاهی بنویسید